İyi Müslüman kime denir? Nasıl olunur?

Peygamber efendimize, (Ya Resulallah, Müslüman nasıl olur?) diye sordular. Peygamber efendimiz, (Müslüman güler yüzlü ve tatlı sözlü olur) buyurdu. Güler yüz ve tatlı sözün, dinimizin yayılmasında önemli yeri vardır. Böyle olmayan insanlar, dine fazla faydalı olamazlar. Daima tatlı sözlü ve güler yüzlü olmak, Müslüman olmanın birinci alametidir. Bazı insanlar çok hassastır, çok duygusaldır. Ona bir sert bakarsanız kalbi kırılır,
üzülür.

Karınca hacca gitmeye karar vermiş, demişler ki, sen bu halinle hacca gidebilir misin? Niye gitmeyeyim demiş. Nasıl gidersin, ömrün yetmez demişler. Bir güvercine takılırım. Güvercin uçar, ben de giderim demiş. Dolayısıyla, Allahü teâlâ bizi, böyle karıncayken, uçan bir kuşa rast getirirse yani sevgili bir kulunu tanıtırsa, Kâbe’yi bulabiliriz. Yani Rabbimizin rızasının nerede olduğunu öğreniriz. En zor iş budur. Hadis-i şerifte de bildirildiği gibi, (Ya Rabbi, bana doğruyu doğru olarak, yanlışı yanlış olarak bildir) diye dua etmelidir.

İnsan bu ölümlü dünyada, kötü bir şeye doğru diye sarılırsa yanar. Eğer doğru bir şeye yanlış diye saldırırsa mahvolur. Onun için dünyada en zor şey, doğru hangisi, eğri hangisi, ayırabilmektir. Bu, insanın kendi başına yapacağı bir şey değildir. İnsan aklı buna yetmez. Bunu daha önce bilen birinin, bize göstermesi lazımdır. Peygamber efendimiz buyuruyor ki:
(Ümmetim 73 fırkaya ayrılır, 72’si Cehenneme gider, yalnız bir fırkası kurtulur.) [Tirmizi]

İtikadları bozuk olduğu için, bu yetmiş ikisi Cehenneme girecek. Ümmetim dediği için de, Cehennemden sonra, gene çıkacak. Dolayısıyla, Cehenneme uğramadan, bu azabı çekmeden, Cennete girecek olan, (Ehl-i sünnet vel-cemaat) fırkasıdır.

Allahü teâlâ sahipsiz olmaktan korusun! O büyükleri tanımayan, o büyükleri sevmeyen, o büyüklerin yolunda gitmeyen, çok büyük tehlikededir.

İslamiyet ağaç gibidir. Kökü imandır, gövdesi ameller, ibadetlerdir. Ağaçtan maksat, meyvedir. Ağacın meyvesi de tasavvuftur, sevgidir, ihlâstır. Ağaçsız meyve olmaz, havadan kiraz toplanmaz. Meyveyi yemek için, ağaç lazım. Ağaçtan maksat meyve; ama ağaç olmazsa meyve de olmaz. Demek ki meyveli ağaç makbuldür.

Mümin, müminin aynasıdır. Bir Müslüman, başka bir Müslümana, sen şöyle kötüsün, böyle kötüsün gibi şeyler söylerse, bilsin ki, o özellikler kendisinde vardır. Aynada kendisini görüyor demektir.

Rastgele çok kitap okumak tehlikelidir; fakat doğru kitabı çok okumak çok iyidir.

Büyük İslam âlimlerinden Seyyid Nûr Bedevani “kuddise sirruh” hazretlerine, bir gün bazı gençler;
- Efendim iyi bir Müslüman nasıl olur? diye sordular.

Cevabında;
- İyi Müslüman, sadık olan insandır, buyurdu. Allahü teâlânın sevgisi ile ve Onun sevgisine kavuşmak arzusu ile yanmaktadır. Bilmediği, anlayamadığı bir aşk ile şaşkın haldedir.

Şöyle devam etti:
- Bu aşk ile uykusu kaçar, gözyaşları dinmez. Geçmişteki günahlarından utanarak başını kaldıramaz. Her işinde Allah’tan korkar, titrer. Allahü teâlânın sevgisine kavuşturacak işleri yapmak için çırpınır.

Bir nefes aldı:
- İyi Müslüman, her işinde sabır ve affeder. Her geçimsizlikte, her sıkıntıda, kusuru kendisinde görür. Her nefeste Allah’ını düşünür. Gaflet ile yaşamaz. Kimseyle münakaşa etmez.

Ve ilave etti:
- Bir kalbi incitmekten korkar. Çünkü o, kalbleri Allahü teâlânın evi bilir. Eshab-ı kiramın hepsini sever, hepsinin iyi ve kıymetli olduğunu söyler.

Sordular:
- Şimdi böyle kimse var mıdır efendim.
- Eskiden vardı. Bugün pek kalmadı.

Tövbe etmekle kurtulursunuz

Bir gün de sohbetinde;
- Bir kimsenin Cehenneme gideceği ve imansız olduğu, son nefesinde belli olur, buyurdu.

Ve ekledi:
- Bir kâfir, Müslüman olursa ve günahı çok olan veya bid’at sahibi olan bir Müslüman tövbe ederse, tertemiz Müslüman olur, Cehenneme girmekten kurtulurlar.

Ve tembih etti:
- Tövbe etmek, her Müslümanın birinci vazifesi olmalıdır. Nitekim Allahü teâlâ Kur’an-ı kerimde mealen; (Tövbe edin. Tövbe etmekle kurtulabilirsiniz) buyuruyor.